Testen en proberen

De week voor kerst en de eerste ‘week’ in januari bezig geweest met verschillende testjes. De eerste testen waren voor het achterlicht. De lampen kap heeft twee cilinders in de lucht hangen waar schroeven in geplaatst worden. Door de cilinders moest gebruik worden gemaakt van ondersteunend materiaal anders konden de cilinders niet geprint worden. Maar het ondersteunend materiaal komt dan ook op ongewenste plekken wat eigenlijk geen ondersteunend materiaal nodig heeft. Dit gaf als resultaat een minder mooi en minder goed afgewerkt oppervlak, wat ook voor problemen kan zorgen met verspreiding van het licht.

Het ondersteunend materiaal wordt normaal gesproken ‘berekend’ waardoor soms op ongewenste plekken het ondersteunend materiaal wordt geplaatst. Daarom ben ik bezig geweest om zelf ondersteunend materiaal te maken in het 3D-programma waar ik de lampenkap ook heb gemaakt. De volgende testen zijn gedaan:

Test 1 zijn vijf cilinders op elkaar gestapeld waarbij steeds iets meer ruimte tussen de cilinders zit. Het resultaat was dat alle cilinders vast waren gesmolten. Alleen het laatste cilinder kwam eraf met behulp van een tang.

Test 2 heeft een dunne wand onder de cilinders, ongeveer zelfde opzet als het automatische ondersteunende materiaal alleen dan op één punt. Daarnaast nog een cilinder bovenop, zelfde principe als vorige test. Dit keer werd de eerste cilinder al niet goed geprint, materiaal kwam in de spleten van de wand terecht.

Test 3 heeft aan de bovenkant een loodrechte wand op de andere wand, dit moet voorkomen dat het materiaal tussen de gleuven terecht komt. Het resultaat was dat de beide cilinders er goed vanaf kwamen. Alleen de kwaliteit van de onderste cilinder was beter.

Test 4 was laatste test. De loodrechte wand is iets minder hoog en de bovenste cilinder is weggehaald. Het resultaat was een cilinder die redelijk makkelijk eraf kwam. Na de test gelijk toegepast op het ontwerp van het achterlicht.

Een ander test was het vinden van de juiste diameter voor het schroefgat voor de cilinders en voor de behuizing. Door verschillende factoren ontstaat er wat krimp waardoor bijvoorbeeld een gat van 2mm eruit komt als een gat van 1mm. Uit test 1 kwam gelijk het goed resultaat.

Daarnaast de software nog eens goed doorgenomen om te testen. Met de software kan je veel verschillende dingen aanpassen. Verschillende texturen voor het opvullen. Wanddikte bepalen, snelheid veranderen, de print halverwege op pauze laten zetten voor het vervangen van ander kleur materiaal of om iets in het print te plaatsen en ga zo maar door. Tussendoor ben ik bezig met het documenteren van mijn bezigheden in het eindverslag dat ik eind januari moet inleveren.